Hymn Polski towarzyszy nam współcześnie podczas wielkich uroczystości. Już w szkołach każdą inaugurację nowego roku szkolnego i jego zakończenie, otwiera w obecności sztandaru szkoły wspólnie odśpiewany hymn Polski. Uroczystościom państwowym, które odbywają się w doniosłych historycznych momentach upamiętniających tamte wydarzenia także towarzyszy hymn Polski. A czy podczas meczów i igrzysk sportowych mogłoby zabraknąć hymnu polskiego?
Nie, nie ma takiej sytuacji, wymagają tego nie tylko procedury i protokoły tych uroczystych spotkań, ale pieśń ta daje Polakom poczucie doniosłej chwili, przynależności do kraju i przypomina o wolności, o którą walczyli nasi przodkowie w dziejach Polski.
Jak narodził się hymn polski?
Otóż hymn Polski pierwotnie nosił nazwę „Pieśń Legionów Polskich we Włoszech”, później „Mazurek Dąbrowskiego” lub „Jeszcze Polska nie zginęła”. Melodia hymnu jest oparta na motywie ludowego mazurka czasem podaje się, że mazura. Natomiast autor melodii jest nieznany. Słowa napisane zostały przez Józefa Rufina Wybickiego między 16 a 19 lipca 1797 roku we włoskim miasteczku Reggio nell’Emilia. Autor pieśni był poetą, kompozytorem, prawnikiem, dyplomatą, działaczem politycznym, także uczestnikiem konfederacji barskiej i powstania kościuszkowskiego. W lipcu 1797 roku Józef Wybicki jako współorganizator Legionów Polskich generała Jana Henryka Dąbrowskiego (powstających przy armii francuskiej Napoleona Bonaparte) przybył do Lombardii. Wówczas to napisał pieśń dla upamiętnienia pożegnania odchodzących z Reggio legionistów, wtedy została odśpiewana po raz pierwszy. Pieśń szybko rozeszła się po całych północnych Włoszech i kolejne oddziały polskie poznawały jej słowa. Dotarła do Warszawy, Krakowa, Poznania i innych miast, stawała się siłą i dawała nową wiarę w odzyskanie wolności. Potem pieśń jako „Mazurek Dąbrowskiego”, była obecna na ustach Polaków w czasie bitew w kampanii napoleońskiej, a także w 1806 roku, kiedy Dąbrowski przybył na ówczesne tereny Wielkopolski, tutaj poznał też swoją przyszłą żonę Basię. Od powstania listopadowego 1831 roku jest jedną z najbardziej znanych i najczęściej śpiewanych pieśni patriotycznych. W XIX wieku pieśń „Mazurek Dąbrowskiego” stała się jedną najważniejszych pieśni, a dla narodów słowiańskich Czechów, Serbów, Łużyczan zawołanie „Jeszcze Polska nie umarła, kiedy my żyjemy”, dodawało sił do walki i nadziei na odzyskanie upragnionej niepodległości.
Dotychczas nie została wyjaśniona kwestia kompozytora melodii hymnu polskiego. Przypuszczenia padały na twórcę słynnego poloneza (Pożegnanie ojczyzny) księcia Michała Kleofasa Ogińskiego. Jednak do dziś melodię jaką ma obecny hymn Polski uznaje się za melodię ludową, a niektórzy autorzy śpiewników przy tym wyrażeniu stawiają znak zapytania. Wspomnieć należy, że w XVIII wieku mazur był w Polsce tańcem szlacheckim oraz bogatych mieszczan, nie zaś ludowym. Jeszcze inne przypuszczenie jest takie, że Józef Wybicki do swojego tekstu pieśni zaczynającej się od słów ”Jeszcze Polska nie umarła..” sam dopracował wątki melodii i tak powstała całość.