Grób Nieznanego Żołnierza jest symbolem hołdu składanego przez naród całym pokoleniom walczącym o wolność, wszystkim bezimiennym żołnierzom, którzy oddali życie za Ojczyznę. Znajduje się na placu Zwycięstwa w Warszawie. Niewielka kolumnada – fragment dawnego Pałacu Saskiego, a przed nim płonie wieczny znicz i bezustannie stoi żołnierska warta honorowa.
Poległych bohaterów czczono już w starożytności. Dla upamiętnienia bezimiennych żołnierzy wznoszono zbiorowe mogiły, usypywano z ziemi kopce i kurhany. W Polsce zwyczaj ten był szczególne znaczenie w okresie powstań narodowych, kiedy ludność w ten sposób składała hołd bezimiennym bohaterom poległym za Ojczyznę.
Idea zbudowania Grobu Nieznanego Żołnierza zrodziła się na początku 1922 roku. W polskiej prasie ukazały się wówczas wypowiedzi, które sugerowały, że należy uczcić pamięć bezimiennych żołnierzy polskich, poległych w walkach o niepodległość kraju.
Nikt wtedy, nie miał pomysłu, gdzie mają spocząć prochy Nieznanego Żołnierza. Sprawił to przypadek, gdy 2 grudnia 1924 roku ktoś położył pod arkadami Pałacu Saskiego granitową płytę z napisem „Tu leży Żołnierz Nieznany”. Od tej chwili ludność przynosiła i kładła przy płycie kwiaty i stawiała zapalone świece. W ten sposób dokonała się lokalizacja Grobu Nieznanego Żołnierza w Warszawie. Jego projekt przygotował znany artysta i rzeźbiarz Stanisław Ostrowski.
W centralnym półkolu arkad znajdowała się krata z orłem. Po prawej stronie – ornament Krzyża Walecznych, a po lewej – Order Virtuti Militarii. Na filarach umieszczono cztery tablice upamiętniające liczne pola bitew. Na oddzielnych podstawach znajdowały się cztery bogato ozdobione urny z brązu, w nich miała zostać złożona ziemia z pól bitew .
W dniu 30 października 1925 roku z różnych grobów wydobyto 6 trumien , w których złożono nieznanych żołnierzy. Jedną z nich wskazała Jadwiga Zarugiewiczowa, która na wojnie straciła syna, ale mogiły nie odnalazła. Trumnę z prochami Nieznanego żołnierza oraz 14 urn z ziemią z pól bitewnych, złożono w mauzoleum 2 listopada 1925 roku. Na pokrywie grobu złożono granitową płytę z napisem:„Tu leży Żołnierz Polski, poległy za Ojczyznę „. Od tamtej chwili Grób Nieznanego Żołnierza w Warszawie jest miejscem czci narodowej.
Choć od roku 1939 do 1945 r rzadko pojawiały się kwiaty, a Grób Nieznanego Żołnierza legł w gruzach, to jednak ukradkiem niejednokrotnie składano dowody pamięci na miejscu. Zaledwie kilka godzin po wyzwoleniu stolicy pojawiła się warta honorowa. Zamiast znicza żołnierze rozpalili ognisko. Rok później 8 maja w odbudowanym Grobie Nieznanego Żołnierza złożono ziemię z 24 pobojowisk polskich rozrzuconych po całej Europie.
Co roku w Dniu Zwycięstwa przychodzą tysiące warszawiaków. Podczas uroczystej odprawy wart, biel i czerwień flag narodowych, sztandary wojskowe, hymn narodowy tworzą podniosłą atmosferę. W tym dniu wzywani są do apelu bezimienni bohaterowie przed Grób Nieznanego Żołnierza.
W zwykłe dni kierują tu swoje kroki młodzi i starsi, szkolne wycieczki i zagraniczni turyści Stoją w zadumie wpatrzeni w płomień znicza, wracają do wspomnień, do historii.